Es Ratsche en Lenauheim

En Lenauheim, des wo friejer bes noch vor hunnert Johr Schadat ghesch hat, sen die deitsche Buwe von Krindonnerschta bes Karsamschta so wie en alle anre katholiche Derfer ratsche gang.

Die Glocke aus de katholische Kerche sen jo jeds Johr krindonnerschtachs, en dr Karwuch, dr Wuch vor Oschtre, of Rom gfloh. Geratscht es ab Krindonnersta gen, noh dem wo die drei Glocke (die groß, die mettleri un die klejn) noh em Gloria met em gemeinsame Laude aus em Kercheturm raus of Rom gfloh sen, um am Karsamschta en dr Auferstehehung nomol met em gleiche Laude, des sich wie es Zam- un Auslaude anghert hat zrock komm sen. Mer han en de sechzicher Johre noch drei Glocke em Lenauheimer katholische Kercheturm ghat.

Ah die Kercheuhre sen ab jetz nimmi gang und han ah nimmi gschlah. Vill Leit em Dorf han jo damols noch ke Radio gschweier e Ferseh ghat. Derfor ware se awer gleiwich un iwerhaupt die alde Weiwer sen reglmäßich en die Mess gang. Wann e Schwowin en die Kerch gang es, hat se sich sonntachs angezoh, also ehr beschtes, schenschtes, sauwres, gschterktes un gebiggltes Gwand un des hat sei Zeit gebraucht sich herzurichte. Die Schwowe han frijer noh dr Kercheuhr un noh em Laude ehre Pendeluhre of Punkt gstellt.

Un weil mer pinktlich vor em Zamlaude en der Kerch sen hat solle, um nett von de anre Leit schief angschaut zu gen, hat es e Stun vor em Hochamt es „erscht“ met dr Großklock, noh ener halb Stun es „zwett“ met dr Mettelschtklock un dann pinktlich vorm Anfang vom Gottesdienscht met alle drei Klocke zamgelaut. Jetz sen die letschte Kerchgänger, die wo noch vor dr Kerchetier gschtan han un die allerletschti Neigkeit verzählt oder zughorcht han, nin en die Kerch of ehre Platz. Es Ratsche hat jetz es Laude ersetzt.

Schon en dr Faschtezeit han sich die greßre Schulpuwe gasseweis zamgschloss, ah mem Nassrondl un han jeweils e Kreeskapral gewählt, der war so was wie e Haiptling, der es san ghat hat iwer sei Indianer. Er selwer hat net geratscht. Also es erschti mol es krindonnerschtachs Metta geratscht gen. So an die dreiml hat mer die Ratsch romlaafe un raddre geloss, „mer ratsche zwelf“ zum Gassetirche en de Hoff geruf un die Ratsch ah noh mol so dreiml rum raddre geloss. En ejner Gass ware drei bis vier Ratschepuwe, manchmol es ahnoch e jingere Bruder em ältere nohgelaaf. De Ratschestecke hat net derfe fehle, met dem hat mer die Hunne abgewehrt, awer ah beim Rivalisiere zwischen zwa Ratscherkreese es er zum Ensatz komm.

Nachts han die Ratscherpuwe von ejm Krees net drhem sonder metnanner en ejner Werkstatt, em leere Stall odder em Schopp gschloof. Ich han die erschte Johre misse drhem schloofe, erscht wie mei Vatter morjets um vier Uhr ofgschtan es for met em Frihzug en die Arweit zu fahre, han ich met meim Bruder zum Nachtquater gehen derfe, ich han e strenges Elternhaus ghat, dort es es net so liberal wie bei anre zugang. Des hat sich dann awer ah geännert. Nachts sen die Ratscherpuwe dann zu de Mäht anstelle gang. Manches Gassetirche es so ausghong un versteckelt gen. Mer hat sich angfang zu iwe vor die Großepuwezeit. Die Nächt vom Karfeita of de Karsamschta sen mer unvergesslich geblieb: akustisch un geruchlich hat sich die deftichi Terrepohnesopp, desmol wahrscheinlich ohne des Steck gerachte Protworscht dren gekocht awer met de Peckkipfle met Kimml un Salz, ah unverkennlich bemerkbar gemach. Morjets um sechs Uhr, mettachs um zwelf Uhr un owets um sechs Uhr es geratscht gen. Owets hat mer Petlock geratscht un folgende Spruch geruf: „Mer ratsche de englische Gruß, dass jeder katholischer Christ weiß das er zu pede hat!“

Karsamschtachs Nohmetta, noch bevor die Klocke aus Rom nommol em Kercheturm zruckkumm ware, semmer Ratscherpuwe met em gflechte Weidekorb un ejner greßri Ovodadosen unser Geld und unsri Ajer ensammle gang. Desmol war ah de Kreeskapral debei. Ejner von de Ratscherpuwe war de Judd, der hat e anre Radscherpuh met ejner Bert Haj of em Puckl am Rieme gfehrt, um ah noch um e Obulus for sei Esel zu beddle. Em Hoff bei de Leith han sich die Puwe ofgschtellt un Sommer Maje gsong:

Sommer, Sommer Maje,
Die Veegl leje die Ajer.
Stabaus, Stabaus!
Em Wender gehen die Hoor aus.
Die Veegl un die Blumme,
Dr Summer werd pal kumme.
Leit, ihr Leit, ihr liewi Leit,
Es kummt die heil‘ chi Oschterzeit.
Gebt uns Ajer, gebt uns Geld!
Alles was eich ah gefällt.
Nor ke Schleh,
Die tun jo weh.
Glick ens Haus!
Unglick raus!
Geld un Ajer heraus.
Noh dem wu mer de Ratscherlohn engsammelt hat ghat, hat mer sich met
Leit, ihr Leit, ihr liewi Leit, ihr seid die aller beschti Leid, bedankt.

Walter Altmayer