Vor Weihnachte

Uf de Dächer leit de Schnee,
un es schneet noch immer meh,
will die Welt vermumme.
Fenschtre werre zugezoo,
alli Mensche warte froh:
Ball werd`s Chrischtkind kumme.

Un dann muß vorm Weihnachtsbaam
Leed un Ängschtre wie im Traam
tief im Herz verstumme.
Der was Streit haat, gitt jetz noh;
alli Mensche warte froh:
Ball werd`s Chrischtkind kumme.

von Hans Wolfram Hockl

winter02-02